Μήνυμα Ιωαννίδη για την 47η επέτειο του Πολυτεχνείου

Φέτος, 47 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973, μπορεί να μην πραγματοποιηθούν, οι παραδοσιακές εκδηλώσεις απόδοσης τιμής, στις πράξεις θυσίας και αντίστασης στη δικτατορία, λόγω επέλασης της πανδημίας σε εθνική και παγκόσμια κλίμακα.

Αυτή η ιδιαιτερότητα της συγκυρίας δεν στερεί τίποτε, από το αληθινό περιεχόμενο της κορυφαίας αντιδικτατορικής εξέγερσης, που υπήρξε κυρίως υπόθεση της νεολαίας.

Αποτελεί το διαχρονικό σύμβολο αντίστασης και τη μήτρα της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας μας.

Οι μνήμες των δεινών που προκάλεσε η δικτατορία και οι αγώνες ανατροπής της, παραμένουν πάντα ζωντανές. Αποτελούν σταθερό ανάχωμα στις μισαλλόδοξες εκδηλώσεις εγκληματικών, αντιδημοκρατικών φαινομένων, που με διάφορες αφορμές επιδιώκουν να γυρίσουν τον τόπο στις πιο σκοτεινές στιγμές του, πρόσφατο παράδειγμα το καταδικασμενο νεοναζιστικό μόρφωμα.

Τιμώντας φέτος κατά μόνας, την εξέγερση του Νοέμβρη του ’73 και μαζί όλα τα θύματα του αντιδικτατορικού αγώνα, δεν αναιρείται το αξιακό μήνυμα της αντίστασης και της μαχητικής συλλογικότητας που περιέχει, συμβολίζει και συνοψίζει.

Διατηρείται πάντα επίκαιρο και αλώβητο το νόημα, διαρκούς και αδιαπραγμάτευτης υπεράσπισης της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης, της Εθνικής Ανεξαρτησίας, Λαϊκής Κυριαρχίας και Κοινωνικής Απελευθέρωσης.

Στις σημερινές συνθήκες υγειονομικού κινδύνου για τους πιο ευπαθείς, του συνακόλουθου εγκλεισμού που βιώνουμε για να τον αντιμετωπίσουμε, δίνουμε επίκαιρο νόημα στηρίζοντας τις δομές πρώτης γραμμής, όπως το Εθνικό Σύστημα Υγείας που σηκώνει το κύριο βάρος.

Οι Έλληνες έχουμε αποδείξει, ότι ξέρουμε να τιμούμε την ιστορία μας, ότι διατηρούμε ακέραια την μνήμη μας, ότι μπορούμε να αγωνιζόμαστε, ώστε να γυρίσει ο τροχός της ιστορίας στην κατεύθυνση που οδηγεί προς την ανάκτηση της ισότιμης θέσης, που αξίζει στην Πατρίδα μας, μέσα στην Ευρώπη και τον κόσμο, στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται…