Το κέλυφος του κτιρίου είναι διατηρητέο και χαρακτηρισμένο σαν μνημείο από το 2008
Στο κτίριο προστίθεται ανελκυστήρας ενώ στη σοφίτα δημιουργείται ενιαίος χώρος εκθέσεων-εκδηλώσεων
Ένα διατηρητέο κτίριο με πλούσια ιστορία το οποίο μέρα με τη μέρα διαβρώνεται και φθείρεται από τον χρόνο, είναι το παλιό δημοτικό της Σίνδου το οποίο έχει ενταχθεί μεν σε πρόγραμμα ανακαίνισης άλλα ακόμα δεν έχουν ξεκινήσει οι εργασίες παρά το γεγονός ότι το έργο εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ από τις 15 Ιουνίου του 2018!
Ενστάσεις επί ενστάσεων έχουν καθυστερήσει μέχρι τώρα την έναρξη των εργασιών με τελικό αποδέκτη αυτής της καθυστέρησης του δημότες της Σίνδου που βλέπουν το κτίριο να γκρεμίζεται σιγά – σιγά.
Τι περιλαμβάνεται στο έργο ύψους 2 εκ. ευρώ
Το έργο «Ανακατασκευή – Αναπαλαίωση παραδοσιακού δημοτικού σχολείου Σίνδου και μετατροπή του σε νέο δημαρχιακό μέγαρο Δήμου Δέλτα» αφορά την πραγματοποίηση των απαραίτητων εργασιών στο κτίριο του παλιού Δημοτικού Σχολείου Σίνδου προκειμένου να στεγαστούν υπηρεσίες του Δήμου Δέλτα.
Το κέλυφος του κτιρίου είναι διατηρητέο και χαρακτηρισμένο σαν μνημείο από το 2008. Η χρήση παραμένει δημόσια ενώ απαιτούνται ορισμένες βελτιώσεις στην εσωτερική διαρρύθμιση ώστε να εναρμονίζονται με τις σύγχρονες απαιτήσεις ενός, ανοικτού προς το κοινό, χώρου δημοτικών υπηρεσιών. Καθώς το κτίριο έχει κριθεί διατηρητέο κατά την ανακατασκευή διατηρείται το κέλυφος ως έχει.
Στο κτίριο προστίθεται ανελκυστήρας ενώ στη σοφίτα δημιουργείται ενιαίος χώρος εκθέσεων-εκδηλώσεων. Προβλέπεται, επίσης, διαμόρφωση πρόσβασης για άτομα με ειδικές ανάγκες ή μειωμένης κινητικότητας (Α.Μ.Ε.Α.)
Ο χώρος τη πλατείας διατηρείται ενιαίος προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες των επιθυμητών χρήσεων. Περιμετρικά του κτιρίου καθώς και στα δρομάκια πρόσβασης από την οδό Παπάγου και τον πεζόδρομο θα γίνει νέα δαπεδόστρωση με μαρμάρινους κυβόλιθους. Οι επιφάνειες πρασίνου ενισχύονται με φύτευση νέων δέντρων και τοποθέτηση μικρών καθιστικών με σκοπό την ανάδειξη του κτιρίου.
Η ιστορία του κτιρίου
Το συγκεκριμένο κτίριο έχει μεγάλη συναισθηματική σύνδεση με τους κατοίκους της Σίνδου μιας και στο σχολείο αυτό φοίτησαν γενιές και γενιές. Γι’ αυτό και το συγκεκριμένο έργο ανταποκρίνεται στην προσδοκία της τοπικής κοινωνίας για τη διάσωσή του. Είναι ένα έργο που συμβάλλει στη διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και ταυτόχρονα της συλλογικής μνήμης του τόπου. Το κτίριο του παλιού Δημοτικού Σχολείου Σίνδου θεμελιώθηκε το 1932, επί κυβέρνησης Ελ. Βενιζέλου με Υπουργό Παιδείας το Γ. Παπανδρέου και με Πρόεδρο της Κοινότητας τον Κ. Ζαϊμίδη, στη θέση του τριώροφου Κονακιού του Χαμντή μπέη. Αποπερατώθηκε επί προεδρίας Δημοσθένη Παπαδόπουλου και πρωτολειτούργησε το 1934-1935. Έκτοτε και μέχρι το 1994 λειτουργούσε ως δημοτικό σχολείο και μάλιστα τα τελευταία χρόνια με διπλή βάρδια. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε εκεί ο Λαογραφικός – Πολιτιστικός Σύλλογος «Ρόδακας», όπου και λειτουργούσε μέχρι πρόσφατα. Το Δημοτικό Σχολείο Σίνδου αποτελεί ένα από τα τελευταία δείγματα σχολικών κτιρίων τύπου Καλλία καθώς είναι χτισμένο στο μεταίχμιο της αλλαγής του 1930 -μέχρι το 1929 τα σχολικά κτίρια ακολουθούσαν μια σχεδιαστική τυπολογία βασισμένη σε πρότυπα που είχε αναδείξει ο Δ. Καλλίας ήδη από τα τέλη του προηγούμενου αιώνα. Το 1930 η αρχιτεκτονική των κτιρίων αυτών αλλάζει και ακολουθεί την σύγχρονη τάση της μοντέρνας αρχιτεκτονικής.
Τα τέσσερα υποέργα της ανακαίνισης
Η προτεινομένη πράξη περιλαμβάνει τέσσερα (4) υποέργα. Το 1ο υποέργο αφορά το τεχνικό έργο της ανακατασκευής-αναπαλαίωσης του παλαιού δημ.σχ. Σίνδου και την μετατροπή του σε νέο δημαρχείο Σίνδου. Το 2ο υποέργο αφορά την υπηρεσία τεχνικού συμβούλου κατά την διάρκεια υλοποίησης της πράξης. Το 3ο υποέργο αφορά την προμήθεια εξοπλισμού ΤΠΕ για τις ανάγκες της νέας χρήσης του κτιρίου και το 4ο υποέργο αφορά τη προμήθεια του λοιπού εξοπλισμού (γραφεία κ.λ.π) του κτιρίου.
Επιστολή για την χρήση του μετά την ανακαίνιση
Είναι γεγονός ότι ενώ όλοι συμφωνούν για την άμεση και επείγουσα ανάγκη να ξεκινήσουν οι εργασίες ανακαίνισης του κτιρίου, δεν συμφωνούν όλοι με την ιδέα της χρήσης του σχολείου ως δημαρχιακό μέγαρο του δήμου Δέλτα. Δεν είναι λίγοι όσοι προτείνουν να χρησιμοποιηθεί το κτίριο ως χώρος πολιτισμού και να δημιουργεί ένα νέο δημαρχιακό μέγαρο σύγχρονο και κτισμένο με τις ανάλογες προδιαγραφές. Για το συγκεκριμένο ζήτημα έχουν γίνει πολλές συζητήσεις και έχει μεγάλο ενδιαφέρον μια επιστολή που λάβαμε από τον αναγνώστη μας Παναγιώτη Πρασσά την οποία και δημοσιεύουμε:
«Παραφράζοντας την κινηματογραφική ταινία τού σκηνοθέτη Σίντνεϊ Πόλακ <<Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν >> στο <<Σκοτώνουν τα ιστορικά σχολεία όταν γεράσουν>>αντικατοπτρίζεται το πρώην 1ο Δημοτ.Σχολείο Σίνδου πού από τα θρανία του πέρασαν τουλάχιστον 3 γενιές Σινδιωτών.
Αν και κτίριο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής, έχει εγκαταλειφθεί και καταστρέφεται. Έχει αφεθεί στο έλεος τού καιρού και τού χρόνου. Είναι ένα μνημείο θα μπορούσαμε να πούμε τής σύγχρονης ιστορίας μας, σήμερα όμως καταρρέει, τελευταία μάλιστα στην Νοτιοδυτική πλευρά τής στέγης έχει δημιουργηθεί ένα μεγάλο άνοιγμα και πού θα είναι μάλλον και η αιτία πού σύντομα θα καταρρεύσει η στέγη. Είναι εμφανής η εγκατάλειψη και η παρακμή από την αχρησία και την έλλειψη οποιασδήποτε συντήρησης, λες και υπήρχε – υπάρχει κάποια <<ομερτά>> απραξίας όλων των Δημοτικών Αρχών πού πέρασαν τα τελευταία 30χρόνια.
Σχετικά με την ιστορία τού σχολείου, το 1ο Δημοτικό Σχολείο Σίνδου εντάσσεται στο πρόγραμμα σχολικών κτιρίων τής κυβέρνησης Βενιζέλου (1928-1932) με Υπουργό Παιδείας τον Γεώργιο Παπανδρέου, το προηγούμενο δημοτικό σχολείο στεγάζονταν στο Κονάκι (τού Μπέη) όπου εκτός από κάτι μικρομάγαζα φιλοξενούσε και το δημοτικό σχολείο. Έως το 1937 χτίστηκαν περισσότερα από 3000 σχολεία, σχεδόν τα περισσότερα είχαν την ίδια μορφή δίπατα και ορθογωνίου σχήματος. Η μόνη περίοδος πού δεν λειτούργησε το σχολείο ήταν κατά την Γερμανική κατοχή (1941-1944) κι αυτό γιατί χρησίμευε ως χώρος στρατοπέδευσης των Γερμανών.
Πολλά από τα αντίστοιχα σχολεία είναι λειτουργικά ακόμη και σήμερα ,όπως στον Άγιο Αθανάσιο(Καβακλί) ώς 1ο Δημοτικό Σχολείο και στην γειτονική μας Χαλάστρα πού λειτουργεί ως ΕΠΑΛ , δεν γνωρίζω αν στο Καλαχώρι ή Διαβατά υπάρχει τέτοιο σχολείο και πώς είναι. Από ότι φαίνεται στον Άγιο Αθανάσιο και στην Χαλάστρα και ίσως αλλού οι Τοπικές Αυτοδιοικήσεις έδειξαν περισσότερο ζήλο για την προστασία των σχολείων αυτών και δεν τα άφησαν στην τύχη τους. Εδώ στην Σίνδο δυστυχώς λησμόνησαν οι Αυτοδιοικητικοί ότι, η ιστορία τού κάθε τόπου αποτελεί κληρονομιά για τίς επόμενες γενιές. Οι Τοπικές Αυτοδιοικήσεις γράφουν την αυτοβιογραφία τους σέ τρείς τόμους: α) στο βιβλίο των πράξεων τους, β)στο βιβλίο των δηλώσεων τους και γ)στο βιβλίο τής τέχνης-πολιτισμού τους. Στο τρίτο βιβλίο για τον Δήμο Δέλτα περιλαμβάνεται η καταστροφή τού 1ου Δημοτικού Σχολείου Σίνδου.
Σέ συνέχεια τής δημοσίευσής μου, την εξής πρόταση προς τον κο Ιωαννίδη Ιωάννη Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο τού Δήμου Δέλτα αφού το σώσουν από την καταρρεύσει (πρώην 1ο Δημοτικό Σχολείο Σίνδου) να πάρουν απόφαση ώστε να λειτουργήσει ως <<Πολιτιστικό Κέντρο>>.
Στο παραπάνω πολιτιστικό κέντρο στον έναν όροφο να λειτουργεί βιβλιοθήκη και αίθουσα πολιτιστικών εκδηλώσεων. Και στον άλλο όροφο να λειτουργεί έκθεση με αντίγραφα ή φωτογραφίες των αρχαιολογικών ευρημάτων από το αρχαίο νεκροταφείο τής Σίνδου, όπου ανακαλύφθηκαν 121 τάφοι με πλούσια κτερίσματα. Οι βιτρίνες πού περιλαμβάνουν τα αρχαιολογικά ευρήματα τής Σίνδου είναι 62 στον αριθμό και βρίσκονται στο αρχαιολογικό μουσείο τής Θεσσαλονίκης. Έτσι ο κάθε επισκέπτης θα μπορεί να μαθαίνει ειδικά και γενικά την ιστορία τής Σίνδου και τού Δήμου Δέλτα».
Φωτογραφία: Studio Kaltsidi
